Pod tytułem „Pojednanie i polityka. Polsko - niemieckie inicjatywy pojednania w latach 60. i 70., a polityka odprężenia” ukazała się praca zbiorowa, która zawiera 21 esejów polskich i niemieckich historyków, politologów, teologów, dyplomatów i dziennikarzy, poświęconą początkom polityki pojednania między Niemcami a Polską i przełomowej roli niemieckich i polskich Kościołów w tym skomplikowanym procesie. Eseje pochodzą z konferencji „Od pojednania do współpracy. Z okazji czterdziestolecia wymiany listów między biskupami polskimi i niemieckimi”, zorganizowanej przez Fundację Friedricha Eberta, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego, oraz Niemiecki Instytut Historyczny, która odbyła się w listopadzie 2005.
Teksty koncentrują się na latach 1960 - 1980. Ich głównym tematem są inicjatywy Kościołów i inicjatywy obywatelskie w Polsce i w obu państwach niemieckich, oraz jak wpłynęly one zarówno na stosunki polityczno - dyplomatyczne jak i na sferę emocjonalną w społeczeństwach. Przedmiotem analizy jest m.in. słynne orędzie biskupów polskich do ich niemieckich braci z roku 1965, Memorandum ewangelickiego kościoła Niemiec, działalność tzw. Kręgu z Bensbergu, oraz polskich grup katolików świeckich Znak, Więź, Tygodnik Powszechny, jak również polityka wschodnia rządu Brandta/Scheela. Wszyscy autorzy podkreślają wyjątkowy efekt synergii pomiędzy inicjatywami kościelnymi i działaniami państwa w procesie pojednania polsko - niemieckiego. Aktywność Kościołów stworzyła podwaliny pod późniejszą politykę wschodnią rządu Brandta/Scheela i znalazla swoje odzwierciedlenie w podpisaniu układu między PRL a RFN w roku 1970 o podstawach normalizacji wzajemnych stosunków.
Versöhnung und Politik. Polnisch-deutsche Versöhnungsinitiativen der 1960er-Jahre und die Entspannungspoli-tik“ , wyd. przez Friedhelma Bolla, Wiesława Wysockiego, Klausa Ziemera, Bonn 2009, s. 425, EUR 48,- ISBN 978-3-8012-4194-0.
