Uroda Polek to wciąż powracający motyw we wspomnieniach niemieckich żołnierzy. Także w albumach ze zdjęciami z czasów okupacji znaleźć można obok migawek z podobiznami żołnierzy w towarzystwie polskich kobiet, także tych zatrudnionych przez wojskowych i cywilnych okupantów niemieckich, komentarze o pięknych Polkach – i wszystko to, mimo że propaganda nazistowska uważała Polaków za podludzi i próbowała zabronić jakichkolwiek z nimi kontaktów.
Jak jednak wyglądały stosunki niemieckich żołnierzy z polskimi kobietami w realiach okupacyjnej codzienności? Czy ze strony niemieckich żołnierzy i cywilnych okupantów zdarzały się, mimo podziału rasowego, zaproszenia na spacer, kawę i na tańce? Co działo się, gdy te oferty były przyjmowane? Jak reagowała rodzina, sąsiedzi i polskie organizacje ruchu oporu? Czy zdarzały się przypadki sympatii, czy też wyrachowania, które skłaniały kobiety do zmiany narodowości, aby jako folksdojczki mogły wyjść za mąż za niemieckiego okupanta? I co działo się, kiedy próby zbliżenia były odtrącane: Czy dochodziło do werbalnego i cielesnego molestowania, aż po gwałty? Czy niemieccy okupanci brali siłą to, co im się podobało?
I czy były w Polsce dzieci z takich kontaktów i gwałtów, co w międzyczasie udowodniono w przypadku wielu innych krajów europejskich? I jaki czekał je los po wojnie?
Jeśli mają Państwo jakieś wiadomości na ten temat, jeśli dotyczyło to Was lub kogoś z Waszej rodziny lub kręgu znajomych, prosimy o kontakt. Oczywiście wszelkie informacje potraktowane zostaną poufnie. Proszę zwracać się listownie, mailowo lub telefonicznie do Maren Röger, pracownika naukowego Niemieckiego Instytutu Historycznego w Warszawie.
Kontakt: mgr Maren Röger, Niemiecki Instytut Historyczny w Warszawie, Pałac Karnickich, Aleje Ujazdowskie 39, 00-540 Warszawa, +48 (0) 22-5 25 83-24, roeger(at)dhi.waw.pl
