Pojęcie dzieciństwa stanowi konstrukcję socjohistoryczną, ponieważ nie tylko jest postrzegane odmiennie w różnych kulturach, lecz może być również odmiennie interpretowane w łonie jednego i tego samego społeczeństwa. Nawet definicja tego, kim jest dziecko, zmieniała się z biegiem czasu, co ujawnia wyraźną fluktuację w periodyzacji dzieciństwa. Rozumienie dzieciństwa podlega zatem ciągłej ewolucji, a wizja tego procesu nieustannie ulega zmianom.
Niemiecki Instytut Historyczny w Warszawie planuje konferencję na temat „Rozumienie dzieciństwa i konstrukcji tożsamości narodowych”. Impreza, która odbędzie się w tym roku w naszej filii w Wilnie, a także online, zostanie zorganizowana wspólnie z Litewską Biblioteką Narodową im. Martynasa Mažvydasa i skupi się na rozmaitych aspektach dzieciństwa oraz na ich związku z konstrukcją różnych tożsamości (trans-)narodowych od XVIII wieku do początku drugiej wojny światowej. Architekci powstających nowoczesnych państw narodowych instrumentalizowali i brali na celownik dzieci i młodzież, uważając, że trzeba ich wyedukować na dobrych przyszłych obywateli poszczególnych ojczyzn. Dzieci były zatem często wykorzystywane jako symbole większych dążeń narodowych i uosabiały lepszą przyszłość narodów. Aby osiągnąć ten cel, państwowa polityka i różne instytucje kształtowały koncepcję dzieciństwa, wpływały na dzieci i tworzenie ich świadomości narodowej. Konferencja będzie zatem poświęcona następującym zagadnieniom:
Jak rodziny i instytucje państwowe konceptualizowały pojęcie dzieciństwa i kształtowały świadomość narodową dzieci? Jaką rolę odgrywały dzieci w ruchach narodowych i podczas konfliktów zbrojnych? Ponadto ma zostać omówiona rola literatury, mediów, fotografii i oraz medium malarstwa w powiązaniu z wizjami dzieciństwa i ich wkładem w kształtowanie publicznego obrazu dzieciństwa. Uczestnicy konferencji przeanalizują doświadczenia dzieciństwa w różnych ramach narodowych i imperialnych w Europie Środkowej i Wschodniej.
Ten tekst znajduje się w naszym aktualnym newsletterze.
