W Pradze o historii kultury

W cyklu „Kolokwiów z historii kultury”, organizowanych wspólnie z monachijskim Collegium Carolinum i we współpracy z Wydziałem Filozofii Uniwersytetu Karola w Pradze, odbyły się w 2019 roku cztery imprezy w języku czeskim. Inauguracyjny wykład pod tytułem „Lasy przeszłości: narracje historyczne ze schyłku średniowiecza a współczesna ekokrytyka” wygłosił 24 października Matouš Turek. Zajął się on tak zwanym zwrotem ekokrytycznym, czyli wartościami i tematami odnoszącymi się do przyrody, o których już od dłuższego czasu dyskutują historycy kultury. Na przykładzie trzech czeskich opowieści, łączących różne gatunki (Kronika Dalimila, Vita Caroli i Legenda o św. Wacławie Karola IV) wprowadził słuchaczy w świat ekologicznych wyobrażeń schyłkowego średniowiecza.

Kolejny wykład – pod tytułem „Ze Stambułu na koniec świata: osmańscy podróżnicy a koncepcja orientalizmu, 1870–1923” – wygłosiła Jitka Malečková. Nakreśliła ona obraz wschodnich prowincji osmańskich w tureckich relacjach z podróży i mówiła o tym, jak spotkanie z nowym otoczeniem wpływało na rozumienie własnej tożsamości przez autorów w okresie, który miał decydujące znaczenie dla kształtowania się nowoczesnego społeczeństwa tureckiego i jego stosunku do Wschodu.

O „Architekturze klasztornej i sztuce Nowej Hiszpanii w XVI wieku” opowiedziała 21 listopada Monika Brenišínová. Na podstawie swojej dokumentacji fotograficznej i audiowizualnej, wykonanej podczas badań terenowych w środkowym Meksyku, przeanalizowała w tym wykładzie architekturę 116 budynków klasztornych.

Na „Poetyce utworów Milana Kundery” skupił uwagę Jakub Češka. Jego wygłoszony 5 grudnia referat był spojrzeniem na utwory pisarza, wyraźnie różniącym się od badań psychologizujących czy opisowych. Češka pokazał, jak świat powieści Kundery obraca się wokół kilku głównych tematów, które jednak w toku swojej ewolucji poddawane są ciekawym przesunięciom i transformacjom, zyskując rozmaite znaczenia.