Pierwsze lata powojenne 1918–1921 stanowią szczególną cezurę pod względem możliwości partycypacji politycznej kobiet w państwach-sukcesorach monarchii habsburskiej. Opracowywano nowe konstytucje, a wprowadzenie powszechnego prawa wyborczego dla kobiet przyniosło wielu spośród tych państw demokratyzację. Wykład z jednej strony daje przegląd okoliczności zniesienia bariery związanej z płcią, poświęcając przy tym szczególną uwagę interesom partyjnym i wpływom ruchów na rzecz przyznania kobietom prawa wyborczego. Z drugiej strony kieruje uwagę na te państwa, które nie przeżyły demokratyzacji i pyta o elementy ciągłości z okresu monarchii habsburskiej, również pod kątem istniejącego w wielu gminach i pewnej liczbie parlamentów regionalnych już przed rokiem 1918 cenzusowego prawa wyborczego dla kobiet. Kolejnym tematem będą wreszcie – również w kontekście porównania z przemianami w innych krajach europejskich – możliwości partycypacji kobiet w ramach partii politycznych i parlamentów narodowych.
Birgitta Bader-Zaar jest profesorem-asystentem w Instytucie Historii Uniwersytetu Wiedeńskiego. Po studiach historii i etnologii na Uniwersytecie Wiedeńskim oraz – dzięki stypendium Fulbrighta – na University of Minnesota (USA) pracowała m.in. w Austriackiej Akademii Nauk, a w 1993 roku przeniosła się na Uniwersytet Wiedeński. Do jej podstawowych zainteresowań badawczych należą dzieje prawa wyborczego (dla kobiet) oraz generalnie prawa podstawowe i prawa człowieka, głównie z perspektywy porównawczej i transnarodowej, obejmującej Europę i Amerykę Północną, a także historia amerykańskiego niewolnictwa, zwłaszcza ruchu abolicjonistycznego oraz egodokumenty niewolników i niewolnic. Jedną z jej najważniejszych nowszych publikacji jest Gender and the First World War, współredaktorzy: Christa Hämmerle/Oswald Überegger; Basingstoke/New York, 2014.
W ramach cyklu Wykłady wtorkowe
W ramach konferencji: PŁEĆ A PAŃSTWO. 100 LAT WALKI O RÓWNOUPRAWNIENIE W EUROPIE ŚRODKOWO-WSCHODNIEJ
