Nowe impulsy dla badań Unii polsko-saskiej

Unia personalna między państwem polsko-litewskim i Saksonią (1697–1763) odcisnęła swoje piętno na rozwoju politycznym, kulturalnym i gospodarczym nie tylko bezpośrednio uczestniczących w niej krajów, lecz również całego regionu środkowo-, wschodnio- i północnoeuropejskiego, oddziałując głęboko po wiek XIX. W wyniku intensyfikacji badań, okres Unii w ciągu ostatnich dekad XX w. doczekał się wielu nowych ocen. Brakuje dotychczas całościowego ujęcia, wykorzystującego wiedzę pozyskaną z transarodowych analiz i interpretacji polskiej i saskiej historii. Ponadto intensywność badań poświęconych Unii wyraźnie osłabła w ostatnich latach.

W tym kontekście NIH w Warszawie wspólnie z Instytutem Historii Polskiej Akademii Nauk (IH PAN) i Centrum Europy Wschodniej (GiZo) Uniwersytetu Justusa Liebiga w Giessen zorganizował dwudniową konferencję na ten temat. W dniach 26 i 27 listopada 2015 r. w sali konferencyjnej NIH referowano i dyskutowano nad stanem i perspektywami badań i omawiano głównie aktualne projekty i możliwe w przyszłości formy kooperacji. Jednym z celów, które postawiła sobie konferencja, było ożywienie badań nad Unią oraz wsparcie, zarówno w wymiarze krajowym jak i bilateralnym transregionalnej perspektywy i komunikacji między polskimi i niemieckimi naukowcami. W tym celu zaproszono na spotkanie przedstawicieli różnych dyscyplin (historii, literaturoznawstwa, muzykologii i kulturoznawstwa) z licznych polskich i niemieckich instytutów naukowych.

W ramach własnych działań na rzecz badań Unii polsko-saskiej, Niemiecki Instytut Historyczny w Warszawie planuje niemieckojęzyczne wydanie pracy Jacka Staszewskiego "Polacy w osiemnastowiecznym Dreźnie". Powinna ona ukazać się na przełomie 2016/2017 r., w serii wydawniczej NIH „Klio w Polsce“, nakładem wydawnictwa fibre-Verlag.