W XIII wieku w Azji Wschodniej powstało rozległe Imperium mongolskie, które przez około sto lat, pod panowaniem potomków Czyngis-chana, obejmowało tereny Chin aż po Rosję i Syrię. W Europie łacińskiej, na przeciwległym krańcu Eurazji, nie przygotowywano się na „atak Mongołów”; chciano raczej rozszerzać wymianę handlową i prowadzić wyprawy misyjne do coraz to nowych regionów. Przedstawiciele obu wymienionych rodzajów ekspansji, wnuk Czyngis-chana, Kublaj Chan i syn kupca weneckiego Marco Polo, spotkali się w Chanbałyku – stolicy Mongołów. Autorka posługuje się tym przykładem, żeby scharakteryzować oba światopoglądy i różne imperialistyczne koncepcje, które się ze sobą zetknęły.
Felicitas Schmieder (ur. 1961) jest od 2004 roku profesorem na wydziale „Historii i współczesności Starej Europy” FernUniversität (Uniwersytecie studiów niestacjonarnych) w Hagen. Studiowała historię i łacinę we Frankfurcie nad Menem. Dysertacja w roku 1991 („Europa und die Fremden. Die Mongolen im Urteil des Abendlandes vom 13. bis in das 15. Jahrhundert”); habilitacja w roku 2000 („Frankfurt am Main im Mittelalter”). Prowadzi regularne wykłady gościnne na Wydziale Mediewistyki na Central European University w Budapeszcie; wygłasza wykłady i prowadzi badania w Konstancji, Gießen, Pradze, a także w Rzymie, Monachium, Jerozolimie, Tokio, Paryżu, Budapeszcie i Erlangen. Jej główne zainteresowania badawcze to: kontakty interkulturowe, historia „Europy” i historia percepcji w średniowieczu, przepowiednia, jako instrument języka polityki, średniowieczna historia niemieckich miast, zaczątki kartografii (mapy świata i mapy regionalne).
