Kształtowanie się narodów w XIX w. stanowiło, wedle ówczesnego oglądu spraw, polityczną konkretyzację istniejącej wcześniej kulturowej („narodowej”) tożsamości. Dzięki badaniom transnarodowym i porównawczym w ostatnich dziesięcioleciach stało się jasne, że tożsamości te stanowiły część płynnej dynamiki i zyskiwały narodową specyfikę i znaczenie dopiero w wyniku złożonego, wielobiegunowego procesu krystalizacji. Przykładem tegoż są kształtujące się mitologie narodowe krajów bałtyckich (Estonii, Łotwy i Litwy) i ich formowanie się w kontakcie kulturowym z niemiecką, polską i fińską filologią.
Joep Leerssen, ur. 1955, jest profesorem Studiów Europejskich na uniwersytecie w Amsterdamie, Studium Komparatystycznego na Uniwersytecie w Aachen i w University College w Dublinie. Od obrony swojej pracy doktorskiej na temat początków irlandzkiego nacjonalizmu kulturowego (1986) wykłada na Uniwersytecie w Amsterdamie. W latach 1996-2005 był ponadto dyrektorem Instytutu Huizingi (Holenderski Instytut Badań nad Historią Kultury). Jego zainteresowania naukowe i publikacje dotyczą w pierwszym rzędzie transnarodowych badań nad stereotypami („imagologia”) i historii nacjonalizmu kulturowego. Jest kierownikiem Study Platform on Interlocking Nationalisms (SPIN, www.spinnet.eu).
