Historia globalna, nowy kierunek w międzynarodowych naukach historycznych, powstały w reakcji na bieżące doświadczenie globalizacji, uprawiany jest przede wszystkim w historiografii dziejów nowszych i najnowszych. Historia globalna, rozumiana, jako historia ogólnoświatowego usieciowienia i wymiany intelektualnej może wszakże wziąć na warsztat również tysiąc lat średniowiecza. W odróżnieniu od dawniejszej historii światowej ujęcie to jest niezwykle przyjazne badawczo. Rzecz jasna między ca. 500 a 1500 rokiem istniało kilka „światów“, które nie znajdowały się między sobą w kontakcie; jak wszakże pokazuje sytuacja źródłowa, stawianie pytań z zakresu historii globalnej może być zasadne, zwłaszcza w odniesieniu do ekumeny trzech kontynentów: Europy, (Północnej) Afryki i Azji. Jak dotąd trzy pola badawcze okazały się tu płodne: dzieje powstawania imperiów, historia migracji i historia handlu dalekiego zasięgu.
Michael Borgolte, profesor historii średniowiecznej na Uniwersytecie Humbolta w Berlinie (od 1991 r.), kierownik Instytutu Porównawczej Historii Europy w Średniowieczu tamże (od 1998 r.), członek zwyczajny Berlińsko-Brandenburskiej Akademii Nauk (od 2005 r.) i Academia Europaea (od 2013 r.), fellow w Kolegium Studiów Społecznych i Kulturoznawczych im. Maxa Webera w Erfurcie (2008/2009). Opublikował m.in.: Christen, Juden, Muselmanen. Die Erben der Antike und der Aufstieg des Abendlandes, 300 bis 1400 n. Chr., München 2006; Stiftung und Memoria, Berlin 2012; Mittelalter in der größeren Welt, Berlin 2014; (red.), Enzyklopädie des Stiftungswesens in mittelalterlichen Gesellschaften, t. I: Grundlagen, Berlin 2014.
