WYKŁAD, Wolfgang Templin: Opozycja demokratyczna lat 80-tych w NRD i jej kontakty z grupami Solidarności
Drogi do wolności. Oddziaływanie przykładu polskiej „Solidarności“ na opozycję w NRD
Założenia i działania ruchów opozycyjnych w poszczególnych państwach bloku wschodniego ukształtowane zostały przez zróżnicowane uwarunkowania narodowe. Polska była państwem, w którym opór społeczny i opozycja przeciwko reżimowi komunistycznemu rozwinęły się najsilniej i miały wpływ na wszystkie pozostałe kraje. Najpóźniej od powstania „Solidarności” – nowego masowego ruchu społeczno-politycznego – rozpoczęła się, na dekadę przed ostatecznym załamaniem międzynarodowego systemu komunistycznego, współpraca ruchów i ugrupowań opozycyjnych, obejmująca coraz to nowe państwa. Na skutek specyficznych uwarunkowań NRD, proces ten dotarł do niej ze znacznym opóźnieniem. Narodowosocjalistyczna przeszłość i specyfika sytuacji związana z podziałem Niemiec były powodami klęsk opozycji i kolejnych prób oporu przeciwko „pruskim komunistom” i zwierzchnictwu radzieckiemu. Także opozycja późnych lat 70. i 80. w NRD, w większości marginalizowana, była zmuszona stworzyć się na nowo. Jednak także i tu udało się przejąć doświadczenia polskiego ruchu opozycyjnego i na kilka lat przed obaleniem reżimu Honeckera nawiązać kontakty i podjąć współpracę z ugrupowaniami opozycyjnymi z Polski i innych państw Europy Środkowo-Wschodniej.
