Referat poświęcony realizacji potrzeb religijnych w zakładach penitencjarnych Wołynia oraz Galicji Wschodniej w latach 1918-1939 – ziemiach, które w okresie międzywojennym należały do II Rzeczypospolitej. Według aktów prawnych życie religijne stanowiło część życia codziennego więźnia międzywojennej Polski oraz niezależnie od wyznania było gwarantowane przez państwo. Każde więzienie miało kapelana oraz kaplicę.
Więźniowie wyznania rzymskokatolickiego pod względem religijnym mieli uprzywilejowaną pozycję. Rzymskokatolickiego kapelana obowiązywało m.in. odprawianie nabożeństw w niedziele, święta uroczyste kościelne oraz święta urzędowe; odwiedzanie więźniów w celach niesienia pociechy religijnej; regularnie odbywanie z więźniami pogadanek religijnych; nauczanie religii w szkole więziennej.
Więźniowie innych wyznań (np. grekokatolickiego, prawosławnego, mojżeszowego oraz ewangelickiego) również mieli możność zaspokojenia swoich potrzeb religijnych ale w mniejszym zakresie. Było to związane zarówno z liczebnością więźniów jak i odrębnymi aspektami polityki wewnętrznej państwa.
Oleh Razyhrayev, dr, docent w Zakładzie Historii Powszechnej oraz Filozofii Wołyńskiego Narodowego Uniwersytetu im. Łesi Ukrainki w Łucku (Ukraina).
Kolloquium odbędzie się online przez Zoom: <link https: us02web.zoom.us j _blank>
Meeting ID: 813 6548 1417
Passcode: 285748
