Średniowieczne dokumenty sygnowane przez władców były od czasu Heinricha Fichtenaua pojmowane w badaniach historycznych jako media książęcej propagandy. Rozważano przy tym zwłaszcza przekazywanie przez nie wrażeń wizualnych czy też przedstawianie różnych aspektów panowania i autorytetu w poszczególnych częściach dokumentów, przede wszystkim w arengach.
Niniejsze studium Sébastiena Rossignola jest poświęcone zaniedbywanej dotychczas rekonstrukcji procesów recepcji w wypadku średniowiecznych dokumentów. Reprezentacja jest tu rozumiana jako proces komunikacji, który może być satysfakcjonująco realizowany tylko wtedy, gdy partycypuje w nim większa liczba komunikujących się osób. Studium ogniskuje się na zagadnieniu, dlaczego i w jaki sposób, przez kogo i dla kogo średniowieczne dokumenty były używane w celu reprezentacji panowania. Analizie poddano tytulaturę, arengi oraz – według określenia Petera Rücka – „retorykę wizualną” dokumentów sygnowanych przez władców ze Śląska, Pomorza i Pomorza Gdańskiego do początku XIV wieku. W celu uwypuklenia procesu reprezentacji autor umieścił w kontekście społecznym i kulturowym planowanie środków reprezentacji, ich przesłanie oraz ich postrzeganie w owym czasie.
Sébastien Rossignol: Maiestas principum. Herzogsurkunden als Medien der Herrschaftsrepräsentation in Schlesien, Pommern und Pommerellen (1200-1325) (= DHI Warschau, Quellen und Studien, Bd. 36). Wiesbaden: Harrassowitz 2019, 446 s., 84,00 EUR, ISBN: 978-3-447-11176-8.
