Workshop: Historische Filmrezeptionsforschung

Filmo- i medioznawcy interesują się przeważnie treścią i kontekstami powstania filmów i audycji telewizyjnych. Opowiadają historie scenarzystów, reżyserów i producentów, kończąc je w momencie premiery lub wyświetlenia omawianego dzieła. Publikacje poświęcone historii filmu i mediów rzadko informują o tym, jak długo poszczególne obrazy gościły na ekranach kin czy ile razy można je było oglądać w telewizji.

Dla badaczy widowni najciekawsza historia zaczyna się natomiast dopiero w momencie, gdy publiczność gromadzi się przed ekranami lub monitorami. W dniach 25 i 26 kwietnia 2019 roku w Niemieckim Instytucie Historycznym w Warszawie uczeni z Polski, Niemiec, Czech, Holandii i Wielkiej Brytanii dyskutowali o metodach historycznych badań widowni. W jaki sposób oszacować popularność filmów pokazywanych w pierwszej połowie XX wieku, czyli w czasach, gdy dane ze sprzedaży biletów ani badania oglądalności nie były jeszcze dostępne? Jaką wartość dla takich badań mają raporty władz okupacyjnych czy służb bezpieczeństwa? Jak łączyć metody ilościowe z jakościowymi? Czy możliwe jest określenie wpływu filmów na świadomość historyczną ich widzów?

Warsztaty „Methods of Historical Film Audience Research“ odbywały się w ramach projektu badawczego „Recepcja filmów historycznych w Polsce i w Niemczech“ dr hab. Magdaleny Saryusz-Wolskiej. Współorganizowali je dr Christoph Classen z Centrum Badań nad Historią Najnowszą w Poczdamie oraz Prof. Joseph Garncarz z Instytutu Kultury Mediów i Teatru Uniwersytetu w Kolonii.