Niemiecka historia XX wieku charakteryzuje się trzema klamrami czasowymi, które zachodzą na siebie i są ze sobą powiązane, a jednocześnie wyraźnie się między sobą róż-nią. Pierwsza klamra rozpoczyna się na przełomie wieku i trwa do lat 1930/45. Druga rozciąga się od lat 30. do mniej więcej roku 1970. Trzecia spina dziesięciolecia od lat 1965/75 do roku 2000. Walka o liberalne szanse w krajach europejskich była od czasu I wojny światowej długotrwałym zmaganiem z siłami autorytarnymi i dyktaturami. W Europie Zachodniej walka ta przynosiła sukcesy po roku 1945, a w Europie Środko-wej od lat 1976/89. Z tej perspektywy powiązania historii niemieckiej i polskiej stają się wyraźnie widoczne.
Anselm Doering-Manteuffel (ur. 1949) jest od 1991 r. profesorem historii nowszej i dyrektorem Seminarium Historii Najnowszej Uniwersytetu im. Eberharda Karla w Tybindze. Wcześniej wykładał na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie i Uniwersytecie w Würzburgu. Przebywał także w charakterze Fellow w Londynie, Washington D.C., w Kolegium Historycznym w Monachium, a obecnie prowadzi prace badawcze w Kolegium Kulturoznawczym w Konstancji. Jest specjalistą w zakresie historii Niemiec XX wieku, zajmuje się europejsko-atlantyckim transferem kultury oraz problematyką zastosowań historii idei. Jest Członkiem Zwyczajnym Mogunckiej Akademii Nauk i Literatury.
